• Enerverende Reünie Boutradwedstrijd met BC Vets als winnaar.

  • Het is in de afgelopen jaren een traditie geworden, de wedstrijd die in het weekend voor de kerst en voorafgaand aan het boutrad in de kantine wordt gespeeld tussen een team van oud Smitshoek 1 (Old Stars) en een groep spelers namens de businessclub. Dat laatste is gezien de sterke verbondenheid tussen de BC en de veteranen meer een soort Veteranenteam. Maar dat maakt niet uit, het zijn allemaal mensen met voetbalgenen.

    Waren het in de voorgaande jaren altijd de Old Stars die min of meer automatisch als winnaar na de wedstrijd de felbegeerde Supportersclub Cup in ontvangst mochten nemen, sinds vorig jaar is dat geen vaste prik meer. Want toen konden voor het eerst die BC Vets als winnaars worden uitgeroepen van deze bijzondere ontmoeting. Dat had wellicht een incident kunnen zijn, want het door Chiel Kooiman samengestelde Old Stars team bestaat meestal uit een lichting van mannen met uitzonderlijke talenten. Die ondanks het verlies van hun sixpacks en hun minder intensief voetballen in de praktijk nog hun mannetje kunnen staan en waar in het veld het voetbal nog vanaf spat. Toch valt er met die BC Vets ook niet te spotten. Ook dat zijn mannen met heel wat voetbaljaren en ervaringen in de benen, dus kunnen de toeschouwers en fans zich altijd opmaken voor een interessante ontmoeting.

    Dit jaar had wedstrijdorganisator Chiel gekozen voor de Smitshoek 1 lichting 2003/2004. Het team dat in dat jaar ook kampioen is geworden met helden als Bob de Boer, Erik den Otter, Arno Ebben, Edwin van Gelder, Elmer Gouw etc. Met als technische staf Arie van Vliet, Jano Hogebrug en Cor Appelo, die het helaas zonder de toenmalige coach Hans de Rover moest stellen. Dat was overigens te horen in de kleedkamer, waar de spelers na de wedstrijd nadrukkelijk hun verdriet projecteerden in het lied ‘Laat je ploeg maar in de steek’ dat ze voor Hans ten gehore brachten. Een beetje flauw, want Hans moest zelf aan de bak vanwege een andere wedstrijd.

    Het team van de BC Vets dat bijeen was gebracht coördinator Ad Kooimans bestond uit een qua voetbalcapaciteiten vergelijkbare lichting met o.a. keeper Wilfred Poleij (de Courtois van de Vets), Arjan Sloof, Herman Driessens, Ton Habermehl, Michel de Kok, Robin Gaillard enzovoorts. Waarbij Dick Nootenboom, vorig jaar nog speler van de tegenstander, en Rob Horstink de coaching voor hun rekening namen. Als Grensrechters fungeerden Erik Monshouer voor de OS en het kersverse Smitshoek erelid Theo de Jong voor de BC Vets. Jan Meijer en Leo van Mosselaar waren present voor de medische ondersteuning terwijl good old Appie Bol weer bereid was om de materialen te regelen.

    Tevoren was het nog onzeker of er op het hoofdveld zou kunnen worden gespeeld. Dat was wel een dingetje voor Chiel want hij wilde op de vrijdag al verschillende apparaten rond het speelveld stallen en daar moest hij dus tot zaterdag mee wachten. Maar toen hij om 7 uur ’s-ochtends van de consul de bevestiging kreeg dat veld 1 gebruikt kon worden toog Chiel opgelucht aan de slag. De felbegeerde supportersclub cup werd op een verhoging geposteerd en er werden luchtkanonnen geplaatst om voor effecten te zorgen bij de opkomst van de spelers en een op lucht aangedreven misthoorn voor geluid als er zou worden gescoord. De gemiddelde eredivisieclub is er wellicht jaloers op, wat had die Chiel er werk van gemaakt.

    Natuurlijk was het allemaal zeer vriendschappelijk en met respect voor elkaar. Maar zoals coach Nootenboom het ook al aangaf tegen zijn spelers in de voorbereiding: We zijn hier niet om vrienden te maken, deze wedstrijd is er gewoon om gewonnen te worden. Oke, het is niet helemaal conform te kerstgedachte maar het geeft iets aan van het feit dat er serieus zou worden gevoetbald. En dat gevoel was er natuurlijk ook bij de Old Stars. Want een goeie voetballer gaan niet alleen voor het meedoen, die wil altijd winnen.

    Na een goed verzorgde lunch en koffie/frisjes in de businessruimte – dank aan Jeanne en hulp voor hun inzet - en een prachtige en humoristische speech van Chiel Kooiman over wetenswaardigheden met betrekking tot het 1e rond de periode 2003/2004, werd uiteindelijk om klokslag 14.00 u het startsignaal voor de wedstrijd gegeven door scheids Meijndert. Normaal gesproken een excellente en door iedereen gewaardeerde scheids. Helaas werd gedurende de wedstrijd duidelijk dat hij zich een beetje voor het karretje had laten spannen door de Old Star leiding. Want een aantal cruciale beslissingen vielen volledig uit in het voordeel van dat team. Daarover zo dadelijk meer.

    De Old Stars begonnen met goed gegroepeerd voetbal aan de wedstrijd en maakten indruk met hun snelle aanvalsspel. Het zag er naar uit dat zij de wedstrijd zouden gaan domineren en spits Bob de Boer liet gelijk zien dat hij nog altijd voor veel gevaar kan zorgen voor de goal. De BC Vets lieten zich echter niet overdonderen en al na 3 minuten ontstond de eerste echte kans voor hen na een inzet van Robin Gaillard (u weet wel van Renault Bedrijfswagens) die goed gestopt werd door OS invalkeeper Richard vd Linden. Die zou zich nog diverse malen onderscheiden met geweldige reddingen, hoewel hij eigenlijk van origine geselecteerd was voor de andere partij. Maar na 6 minuten was het wel prijs voor de BC Vets. Bij een aanval op rechts zette de weer uitstekend speldende Robin Gaillard (zoals gezegd van Renault….) de bal strak voor en waarna deze cool werd ingeschoten door Veteranen 1 spits Edwin Jansen. In de 8e minuut ontstond even paniek omdat Elmer Gouw van de OS zich lelijk verstapte bij een actie en hij naar de kant moest. Heel vervelend omdat Elmer eigenlijk nog herstellende was van een ernstige blessure. Gelukkig stond hij na de wedstrijd gewoon weer aan het bier met zijn maten, dus het lijkt allemaal uiteindelijk zonder gevolgen te blijven. De plaats van Elmer werd ingenomen door Cees Jan Streefkerk, de man die iets wegheeft van Ridouan Taghi maar in tegenstelling tot deze een hart van goud heeft (en niet alleen gouden halskettingen en zegelringen).

    Toch was de ban gebroken voor de BC Vets, die mede op basis van het door coach Nootenboom opgelegde spelconcept gewoon na hun goal de baas bleven op het veld. Na 12 minuten wisten zij weer te scoren, dat na een aanval op links via box to box speler Thijs die heel zuiver de bal op de schoen wist te leggen van de nog altijd weergaloze spits van de BC Vets Dennis Reurings. Die peerde de bal hard in buiten bereik van de hulpeloze keep Richard. De OS probeerde de wedstrijd weer wat meer in de greep te krijgen met goed opbouwend voetbal via Patrick, Erik, Arno en Cees Jan, waarbij getracht werd de goed bewegende Bob de Boer in stelling te brengen. Maar ze kwamen toch tekort en als er al gevaar dreigde wist keep Wilfred die goed in de kiem te smoren. De BC Vets wisten geregeld snel de bal naar voren te brengen en zo ontstonden weer kansen voor hen. Bij een snelle counter kwam Dennis alleen voor keep Richard en De Reur poogde hem met een lob te verschalken. Maar met een uiterste krachtsinspanning wist Richard een nieuwe score te voorkomen. Toch moest hij in de 32e minuut opnieuw capituleren na opnieuw een vliegende counter van de BC Vets waarbij de bal via Johan naar Dennis werd gespeeld, die legde af naar zijn mede spits Edwin en hij schoot opnieuw raak, 0-3. Dat was meteen de ruststand.

    Het was goed dat de OS even tot rust kon komen, want na inspirerende woorden van Arie en zijn staf in de rust kwamen de oud 1e spelers met nieuwe moed uit de kleedkamer. Wellicht in de wetenschap dat in de rust ook Scheids Meijndert even een onderonsje had met organisator Chiel. Dat waarschijnlijk over een mogelijke verbouwingsklus van zijn bedrijf voor de familie Kooiman, zoals boze tongen beweerden. Maar het was opvallend dat de scheids ineens weinig oog had voor overtredingen van OS-spelers op die van de BC vets. Hoe dan ook, in de 7e minuut kwamen de OS mannen daadwerkelijk terug in de wedstrijd nadat Eric Ebben een goede voorzet losliet op spits Bob die dit keer niet faalde, 1-3. In de 15e minuut wisten ze zelfs tot de ‘aansluitingstreffer’ te komen omdat Bob, hij heeft het gewoon nog steeds in huis, opnieuw een goal wist aan te tekenen na een voorzet op rechts. Hij draaide zich behendig weg van zijn tegenstander en schoot goed in, 2-3. Dat was even een tegenvaller voor de BC Vets, maar zij lieten zich niet van de wijs brengen en met een gedreven Ton Habermehl, Sparta Bennie Bijl – nog een beetje in de rouw vanwege het overlijden van Jules Deelder- en in Mark Hoekstra in de gelederen togen zij ten strijde om hun voorsprong weer uit te bouwen.

    Maar……….. toen liet de scheids zien hoe hij zich had laten ‘corrumperen’ door de andere partij. Allereerst werd na een schitterende aanval over diverse schijven en een prachtige steekbal van Dennis een loepzuivere goal van Robin (u weet wel van Renault …..) afgekeurd wegens vermeend hands. Meijdert gaf op overdreven wijze met het symbool van de VAR aan dat hij de goal bij nader inzien moest afkeuren (‘ik kreeg het sein van Danny Makkelie in de bus op de parkeerplaats dat er hands was gemaakt’). Dezelfde Meijndert maakte het nog bonter toen hij in de 25e minuut een penalty toekende aan de OS mannen op grond van door verder niemand geconstateerd hands in het strafschopgebied van de BC vets. We mogen wel zeggen dat een Meijndert in deze vorm zonder mankeren mee kan fluiten in de Griekse of Ghanese competitie, want wat een vertoning was dit. Gelukkig liet keep Wilfred zien dat hij van topniveau is, want de snoeihard door Bob genomen penalty werd door hem op weergaloze wijze over gebokst. Waarbij Wilfred zich enigszins blesseerde, maar heb je tijdens de kerst een rechterhand nodig??

    Ondanks de malversaties van Meijndert wisten de BC Vets in de slotperiode opnieuw te scoren. Dit keer na opnieuw een actie van Robin (u weet wel van Renault…), die Edwin in stelling bracht en hij schoot opnieuw onhoudbaar in 2-4. De scheids had nu blijkbaar eieren voor zijn geld gekozen – als die OS mannen het ondanks mijn hulp niet doen zoeken ze het maar uit – en hij keurde de goal dit keer goed. Het feit dat de OS op dat moment met 12 of 13 man in het veld stonden vond hij ook niet relevant meer en de ontketende BC Vets wisten net voor het einde van de match nog 2 keer te scoren. Eerst was het opnieuw Edwin die na een geweldige steekpass van Tony Soprano Habermehl (dit keer niet zoals gebruikelijk geregeld met zijn handen in zijn voetbalbroek) vanaf de rand van de 16 prachtig scoorde. En in de slotminuut was Johan succesvol na een solo op rechts waarbij hij de bal fraai diagonaal inschoot en de eindscore op 2-6 bracht. Het was helaas niet te zien op het scorebord, want onverlaten hadden de scores gewist en ook geregeld aan de tijdmelding gerommeld. Maar het deed niet ter zake, de BC Vets waren opnieuw de terechte winnaar.

    Gelukkig werden na de wedstrijd de strijdbijlen direct begraven. Organisator Chiel reikte de prachtige door de supportersclub beschikbaar gestelde Cup uit aan BC Vet aanvoerder Robin en vervolgens werd gezamenlijk koers gezet naar de prachtige nieuwe kantine voor bier en ballen. Ondanks hun verlies was er in de rangen van de Old Stars niets te merken van teleurstelling of verdriet. Het was volgens iedereen een superleuke wedstrijd geweest en ‘volgende keer doe ik graag weer mee’ was een veel gehoorde opmerking. Natuurlijk waren de winnaars eveneens opgetogen en ook zij putten zich uit in lovende woorden en gezang.

    Inmiddels maakte iedereen zich op voor het fantastische boutrad in de kantine, waar opnieuw Arjan Sloof liet zien dat hij niet alleen een goede BC Vet voetballer is maar een clubman in hart en nieren. Want wat heeft die gast dat evenement geweldig gepresenteerd. Maar ook alle lof voor Chiel Kooiman vanwege al zijn werk voor de boutrad-reünie wedstrijd. Een natuurlijk ondanks zijn tijdelijke ‘verstandverbijstering’ geweldige fluitwerk van Meijdert, het vlaggen van Eric en Theo en iedereen die de wedstrijd tot een succes heeft gemaakt. Uiteindelijk was Smitshoek de grote winnaar en dat is maar goed ook want:

    Smitshoek bovenaan, dat is waar wij voor gaan

    AK, december 2019 

  • foto's: John van Neuren